Είχα γράψει σε παλαιότερα κείμενα μου πως είμαστε - γνωστό αυτό - οπαδοί των άκρων. Ή της υπερβολικής αισιοδοξίας, ή της καταστροφολογίας. Το επιχείρημα "ο Μαρινάκης βουλιάζει τον Ολυμπιακό" είναι αστείο. Όπως επίσης γελοίος είναι και ο αντίποδας, ήτοι "ε ρε Ολυμπιακή Συμμαχία και Αλαφούζος που σας χρειάζεται". Ναι, ο Μαρινάκης είναι ο μοναδικός από τους Ολυμπιακάρες λεφτάδες που παρελαύνουν στις εφημερίδες, που μόλις ο Σωκράτης Κόκκαλης είπε "πουλάω", εκείνος είπε "αγοράζω". Από εκεί και πέρα όμως, αυτό σαν γεγονός από μόνο του δεν σημαίνει οτι ο Ολυμπιακός είναι "ευλογημένος" και "απίστευτα τυχερός που υπάρχει ο Μαρινάκης". Ώπα ρε παιδιά, λίγη ψυχραιμία.
Υπήρξαν δημοσιεύματα και απόψεις που άλλοτε κόσμια, άλλοτε με επιχειρήματα και άλλοτε με επιθετικό ύφος, εγκαλούσαν όλους όσους δεν συμφωνούσαν με τις κινήσεις της διοίκησης. Το "Είστε τρελοί, του ζητάμε και τα ρέστα" του "Πρωταθλητή", ήταν το κερασάκι στην τούρτα, μια τούρτα πέρα για πέρα άνοστη και σερβιρισμένη άπειρες φορές.
Ο καθένας δικαιούται να πιστεύει ότι θέλει και να βγάζει όποια συμπεράσματα θέλει. Το οτι κάποιος θεωρεί τον Βαγγέλη Μαρινάκη ευεργέτη του Ολυμπιακού στους δύσκολους καιρούς που ζούμε σαν χώρα, δεν σημαίνει οτι το συμμερίζονται όλοι. Όπως επίσης και το οτι κάποιος πιστεύει πως ο Μαρινάκης είναι η καταστροφή του Ολυμπιακού, δεν σημαίνει οτι είναι αυταπόδεικτο και σεβαστό. Ο καθένας κρίνεται απ'τις πράξεις του και στους επίσημους αγώνες θα φανούν όλα.
"Δε βλέπετε τι γίνεται στους άλλους;" είναι το επιχείρημα που ακούγεται πολύ συχνά εσχάτως. Η αιώνια γνωστή λούμπα, η αιώνια γνωστή παπαριά που φρέναρε ανέκαθεν τον Ολυμπιακό, όταν ήταν σε θέση να κάνει την απόσταση από τους άλλους τέτοια που να μετριέται σε έτη φωτός. "Δε βλέπετε τι γίνεται στους άλλους;" λέγεται και τώρα. "Η ΑΕΚ διαλυμένη, ο ΠΑΟΚ με τα γερόντια πάει να τη βγάλει, ο Παναθηναϊκός με έρανο"... Και κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός βασίζει το χτίσιμο της ομάδας για τη σεζόν 2012-2013 εν πολλοίς στο "τι γίνεται στους άλλους". Στο οτι ο Λέτο μένει έξω όλη τη σεζόν, στο οτι έχει βαφτιστεί ηγέτης ο μπουλούκος Φορναρόλι και ο Ζίγκι Μάρλεϊ ο Σισοκό, στο οτι στην ΑΕΚ η σημαία φέτος θα είναι ο... Κοντοές, στο οτι ο ΠΑΟΚ περιμένει απ'τον μπαρμπα-Γκαρσία να παίξει τον ηγέτη για άλλη μια φορά.
Και κάπως έτσι, ο προγραμματισμός της φετινής σεζόν έγινε ένα τεράστιο ανέκδοτο, ένα κακό, χιλιοειπωμένο ανέκδοτο που κουράζει, που το ακούς και χαμογελάς από υποχρέωση να φανείς ευγενής. Το πλάνο, όπως είχε περιγραφεί στο κλείσιμο της περυσινής σεζόν, ακουγόταν λογικό και υλοποιήσιμο δεδομένης της συγκυρίας - με τους άλλους να μην δείχνουν ιδιαίτερα υπολογίσιμοι. Η "Ελληνοποίηση" ήταν μια λέξη που ακουγόταν όλο και πιο συχνά, μια σκέψη που υποστήριζαν όλοι, αφού το πλάνο της απόκτησης Ελλήνων ποδοσφαιριστών σε συνδυασμό με την ύπαρξη ποιοτικών ξένων, ήταν λογικότατο και αναγκαίο εν μέρει. Και κάπου εκεί, χάθηκε το μέτρο...
Η μεταγραφική περίοδος ήταν και πάλι γεμάτη για τον Ολυμπιακό. Αποκτήθηκαν και πάλι πολλοί ποδοσφαιριστές. Ήρθαν οι Ντιελνά, Βλαχοδήμος, Σιόβας, Καραγκούνης, Μανωλάς, Γκρέκο, Κοντρέρας και η ακριβότερη φετινή μεταγραφή, ο Πάουλο Μασάδο. Παίκτες που γεμίζουν το ρόστερ της ομάδας, άλλοι απ'αυτούς θεωρούνται εξελίξιμοι, άλλοι απ'αυτούς - οι τρείς τελευταίοι ειδικά - εντεκαδάτοι. Όμως, άνοιξαν κάποια μέτωπα στην ομάδα από τις αρχές του καλοκαιριού που όχι μόνο δεν έκλεισαν, αλλά ενδεχομένως να δημιουργήσουν και προβλήματα στην ομάδα.
Το μεγάλο πρόβλημα με το κλείσιμο της σεζόν, ήταν το θέμα του συμβολαίου του Όλοφ Μέλμπεργκ. Τέλος Μαΐου ήταν όταν ξεκίνησαν οι συζητήσεις, ο Σουηδός ήθελε πολλα, ο Ολυμπιακός έδινε λίγα, η διαφορά στα χρήματα ήταν τόσο μεγάλη που δεν υπήρχε σημείο επαφής και κάπως έτσι ο Μέλμπεργκ άρχισε να απομακρύνεται από τον Ολυμπιακό. Η διοίκηση - υποτίθεται - οτι έψαχνε κεντρικό αμυντικό για να αντικαταστήσει τον Σουηδό. Ήρθαν τα άσχημα μαντάτα με τον τραυματισμό του Αβραάμ που χάνει τη μισή - και βάλε - σεζόν και περίμενε κανείς οτι το θέμα αμυντικού θα κλείσει τάχιστα. Και σε εκείνο το σημείο δεν καταργήθηκε, αλλά βιάστηκε παρά φύσιν η λογική...
Η πρώτη επιλογή σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ομάδας, έγινε ο Αργεντινός αμυντικός της Ρόμα, Γκαμπριέλ Χάιντσε. Μετά από λίγες ημέρες παρουσίας στο ρεπορτάζ, η περίπτωση του απορρίφθηκε. Η αιτία; "Να μην απαξιωθεί και να μην ακυρωθεί η μεταγραφή του Δημήτρη Σιόβα που τα πάει καλά - συν τοις άλλοις ο Χάιντσε είναι μεγάλος σε ηλικία και δεν είναι ψηλός για στόπερ (1.81)". Έτσι, έγινε αλλαγή πλεύσης και στραφήκαμε στον υψηλόσωμο Βραζιλιάνο Κανού της Σταντάρντ Λιέγης. Το παράδοξο εδώ ήταν πως ο Ολυμπιακός φερόταν έτοιμος να δαπανήσει ένα ποσό της τάξης των 2.000.000 ευρώ (1.5 στην ομάδα, 500.000 στον παίκτη) για να τον αποκτήσει, τη στιγμή που με το 1.3 εκ. θα μπορούσε να είχε κρατήσει τον Μέλμπεργκ! Τέλος πάντων ούτε η περίπτωση Κανού δεν προχώρησε, λόγω του προβλήματος με το πόδι του παίκτη. Και τελικά, ο Ολυμπιακός κατέληξε στην απόκτηση του πρώην παίκτη του ΠΑΟΚ, Πάμπλο Κοντρέρας, ο οποίος είναι 34 ετών και 1.81, ίδιο προφίλ δηλαδή με αυτό του Χάιντσε!
Δεν στέκομαι στα ονόματα - προσπερνάω το οτι ο Κοντρέρας έπαιξε ουσιαστικά μόνο την πρώτη του σεζόν στον ΠΑΟΚ και από εκεί και πέρα ήταν μια μέσα - δύο έξω είτε λόγω τραυματισμών είτε λόγω καρτών. Στον Ολυμπιακό μπορεί να "κουμπώσει" καλά. Δεν στέκομαι στον Κοντρέρας λοιπόν, αλλά στο γεγονός οτι για άλλη μια χρονιά δεν ξέραμε τι ψάχναμε! Είχαμε χρόνο από το τέλος Μαΐου να δούμε τι θα κάνουμε με το θέμα αμυντικού, χτύπησε το καμπανάκι με τον τραυματισμό του Αβραάμ και φάγαμε όλο τον Ιούνιο και τον Ιούλιο χωρίς να ξέρουμε αν θέλουμε νεαρό και εξελίξιμο, μεγάλο και έμπειρο, ψηλό ή κοντό αμυντικό. Και καταλήξαμε στον Κοντρέρας τον οποίο φέραμε στην ομάδα ούτε δεκαήμερο πριν τον πρώτο επίσημο αγώνα της ομάδας!
Τα ίδια και με το θέμα του Κέβιν Μιραλάς. Είχα γράψει στον τοίχο μου στο Facebook τότε που βγήκε στην επιφάνεια το θέμα του τραυματισμού του οτι "ο Κέβιν Μιραλάς υπέστη ελαφριά κάκωση συμβολαίου". Όχι, ούτε έχω εξασκήσει την χαρτομαντεία, ούτε διαβάζω τα μελλούμενα: Ήταν όμως ηλίου φαεινότερο πως το παιδί ψαχνόταν να φύγει, ο μάνατζερ του τον είχε βάλει στο τριπάκι οτι ήρθε η ώρα για τη μεταγραφή οπότε ο Μιραλάς θα πήγαινε οπουδήποτε σε κάποιο μεγαλύτερο πρωτάθλημα, αρκεί να τον άφηνε ο Ολυμπιακός. Ένας Ολυμπιακός που με την πλήρη ευθύνη της διοίκησης, έμεινε μόλις μια εβδομάδα πριν την έναρξη του πρωταθλήματος χωρίς τον ποδοσφαιριστή που έκανε το παιχνίδι του απρόβλεπτο, χωρίς τον ποδοσφαιριστή που προσέφερε μια 40αριά γκολ σε όλες τις διοργανώσεις στην διετία που έπαιξε στην ομάδα.
Μπορούσε ο Ολυμπιακός να μην πουλήσει τον Μιραλάς; Φυσικά και δεν μπορούσε να ΜΗΝ τον πουλήσει - η ιστορία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο έχει δείξει πως άπαξ και ένας παίκτης αποφασίσει να φύγει, δεν τον κρατάς με τίποτα. Το deal των 7+ εκατομμυρίων ευρώ ήταν το πλέον συμφέρον για την ομάδα, αφού προσωπικά αμφιβάλλω αν ο Μιραλάς κάνει ποτέ μεταγραφή με περισσότερα χρήματα. Η ευθύνη της διοίκησης δεν είναι στο οτι πούλησε τον Μιραλάς. Η τεράστια ευθύνη της διοίκησης είναι στο γεγονός πως γνώριζε οτι είναι πολύ πιθανόν να χάσει τον Μιραλάς και παρ'όλα αυτά δεν φρόντισε να ξεκαθαρίσει το θέμα, που δεν φρόντισε να έχει "έτοιμο" έναν αντικαταστάτη, ένα εναλλακτικό σχέδιο. Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή έχει τον Μήτρογλου και τον Τζεμπούρ - ο Ντιόγο δεν υπολογίζεται - με τον Αλγερινό να έχει ταλαιπωρηθεί με το πόδι του την περασμένη σεζόν και να μην ξέρει τι του ξημερώνει. Ψάχνουμε λοιπόν τον αντι-Μιραλάς... μόνο που θα'πρεπε να έχουμε αρχίσει κανέναν μήνα νωρίτερα.
Ανοιχτό είναι το θέμα του Βασίλη Τοροσίδη. Ο Τοροσίδης εδώ και 14-15 μήνες είναι ωσεί παρών στην ομάδα, έκανε την χειρότερη του σεζόν στην ομάδα και έχει πολλάκις εκδηλώσει την επιθυμία του να αποχωρήσει για να αγωνιστεί στο εξωτερικό. Βρισκόμαστε λοιπόν στην τελευταία εβδομάδα πριν την έναρξη του πρωταθλήματος και στη διοίκηση αποφάσισαν ΤΩΡΑ να το συζητήσουν μαζί του, προτείνοντας του νέο συμβόλαιο αν θελήσει να παραμείνει ή να τον πιέσουν να φέρει πρόταση για να αποχωρήσει. ΤΩΡΑ, λίγο πριν τα επίσημα! Και αν ο Τοροσίδης φέρει πρόταση και κλείσει αλλού, θα ψάχνουμε και δεξιό μπακ αφού μένει εκεί ο πιτσιρικάς Βασίλης Καραγκούνης και ο Γιάννης Μανιάτης, που λογικά όμως δεν προορίζεται για εκεί.
Μ'αυτά και μ'αυτά, ο Λεονάρντο Ζαρντίμ που ψάχνεται και ο ίδιος μην έχοντας κατασταλάξει στο τι θέλει να παίξει και πως, ξεκινάει τη σεζόν με τρείς σημαντικότατες διαφοροποιήσεις σε σχέση με τον περυσινό Ολυμπιακό : Δεν θα έχει στη διάθεση του το καλύτερο αμυντικό δίδυμο της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας, όπως επίσης δεν θα έχει στη διάθεση του τον επί διετία πρώτο σκόρερ της ομάδας. Ο Ζαρντίμ ψάχνεται και μαζί μ'αυτόν ψάχνεται και η ομάδα. Το κακό γι'αυτόν είναι πως το πανυγηριτζίδικο κλίμα για τις "μεταγραφάρες" και "τον πρόεδρο που σάρωσε στην αγορά", αυτομάτως τον βάζει στον ρόλο του υποψήφιου θύματος. Κάτι που είναι κρίμα, γιατί ο Πορτογάλος λίγο πολύ παρουσιάστηκε σαν αναμορφωτής ομάδων και αρχιτέκτονας επιθετικογενών συνόλων και τώρα έχουν αρχίσει ήδη τα δημοσιεύματα που περνάνε "μηνύματα"...
Απέφυγα φέτος να γράψω οποιοδήποτε κείμενο, να πω οτιδήποτε σχετικά με τον Ολυμπιακό, την ετοιμότητα του, τον προπονητή, τους παίκτες ή οτιδήποτε άλλο. Σχολίασα μόνο το θέμα Μιραλάς και την απόκτηση του Κοντρέρας την οποία - προσωπική εκτίμηση - θεωρώ εσφαλμένη: Δεν μπορεί ο Ολυμπιακός να πλασάρει ως ηγέτη της άμυνας κάποιον που οι ίδιες οι εφημερίδες μας λοιδωρούσαν λίγους μήνες νωρίτερα... Σαν να βλέπω το 1995, που ο Τάις Λίμπρεχτς μας κουβάλησε για "ηγέτη της άμυνας" τον Γιώργο Σκαρτάδο που τον βρίζαμε μια ζωή ολόκληρη για τα καραγκιοζιλίκια του ως παίκτης του ΠΑΟΚ. Δεν ξέρω πως θα πάει η ομάδα φέτος, μπορεί να τα πάει τέλεια, να κάνει νταμπλ και να σταθεί αξιοπρεπώς και στην Ευρώπη - μπορεί και όχι. Με ενοχλεί η κωλυσιεργία της διοίκηση σε βασικά θέματα, θέματα που έχουμε κουραστεί να βλέπουμε κάθε χρόνο εδώ και... μια ζωή και που ποτέ δεν διορθώνονται. Σε αυτό που οφείλει πάντως κανείς να βγάλει το καπέλο στη διοίκηση είναι στο γεγονός οτι επικοινωνιακά παίρνει άριστα : Οποιαδήποτε κριτική θεωρείται "πόλεμος στην ομάδα", τη στιγμή που οποιαδήποτε κίνηση θεωρείται σχεδόν ευλογία για την ομάδα.
Υ.Γ. 1 : Αυτό που πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω είναι το επιχείρημα "καλά κάνει η διοίκηση και πουλάει παίκτες και περιορίζει τα έξοδα σε όλους τους τομείς - δεν βλέπετε τι γίνεται;". Κανείς δεν περιμένει μεταγραφές των 3.000.000, των 5.000.000 και των 10.000.000 ευρώ - λογική περιμένει να υπάρχει. Να λες "μου λείπει φορ, πρέπει να πάρω φορ, μου λείπει τερματοφύλακας, πρέπει να βρω τερματοφύλακα". Όσο για το σκεπτικό "δεν βλέπετε τι γίνεται, είστε τρελοί" κλπ, τότε αν ήταν έτσι, όταν ανέλαβε τον Ολυμπιακό ο Κόκκαλης και πήρε δώρο το Κοσκωτικό χρέος, θα έπρεπε να αγοράζει για δέκα χρόνια Κούσουλες και να πουλάει ότι καλύτερο είχε για να φέρει σε τάξη το ταμείο. Ναι ρε παιδιά, ο Μαρινάκης βάζει λεφτά στον Ολυμπιακό και είναι άξιο σεβασμού αυτό. Είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού όμως, όχι διαχειριστής πολυκατοικίας. Και καλώς η κακώς, ο Ολυμπιακός ήταν, είναι και θα είναι δύσκολο καράβι. Και για τους οπαδούς, και για τους προπονητές, και για τους παίκτες, και για τους προέδρους. Μηδενός εξαιρουμένου.
Υ.Γ. 2 : Ο Ζεσουάλδο ο Φερέιρα είναι κεφάλαιο για τον Ολυμπιακό. Είναι ευχής έργον που αυτός ο άνθρωπος διαχειρίζεται τις τύχες του βάζελου και που τα κοθώνια της εξέδρας τον έχουν και για δάσκαλο.
