ΖΑΟΥΑΝΤ ΖΑΪΡΙ (2009-...)
Ο Ζαουάντ Ζαϊρί γεννήθηκε στις 17/06/1983 στην Τάζα του Μαρόκο. Παιδί πολύτεκνης οικογένειας, απο νεαρή ηλικία ασχολούταν μόνο με το ποδόσφαιρο. Έπαιζε για μια μικρή τοπική ομάδα της γεννέτειρας του, όπου διέπρεπε μεταξύ των παιδιών της ηλικίας του - ενίοτε και μεγαλύτερων. Σε κάποιον απ'τους αγώνες του, τα "τσακάλια" της Γαλλικής Γκενιόν τον ξεχώρισαν με τη μία και έπεισαν τους γονείς του να τον αφήσουν να ταξιδέψει στη Γαλλία και να υπογράψει συμβόλαιο με την Γκενιόν. Στις ακαδημίες της ομάδας έμεινε μια τριετία (1997-2000) και το καλοκαίρι του 2000 προωθήθηκε στην ομάδα των ανδρών, όπου μετά από μια πολύ καλή σεζόν με 28 συμμετοχές και 4 γκολ (όπου έβγαλε μάτια ως δεξιός χαφ και προκαλούσε το θαυμασμό με τις ζογκλερικές εμπνεύσεις του και τις απίστευτες ντρίμπλες του), προκάλεσε το ενδιαφέρον κι άλλων συλλόγων του Σαμπιονά. Νικήτρια στη μεταγραφική μάχη ήταν η Σοσό, η οποία τον απέκτησε το καλοκαίρι του 2001.Στη Σοσό ο Ζαϊρί έδωσε μερικές εξαιρετικές παραστάσεις, ειδικά την διετία 2003-2004 και 2004-2005. Τότε ήταν που έγινε και η πρώτη γνωριμία με τον κόσμο του Ολυμπιακού, στη φάση των "32" του κυπέλλου UEFA : Στους διπλούς αγώνες Ολυμπιακού και Σοσό ο Ολυμπιακός παίρνει την πρόκριση με δύο νίκες (1-0 Οκκάς, 1-0 Στολτίδης) αλλά ο Ζαϊρί και οι εμπνεύσεις του είναι που μαγνητίζουν τον κόσμο του Ολυμπιακού. Από το ίδιο καλοκαίρι κιόλας, αρχίζει ένα γαϊτανάκι μεταγραφικής παραφιλολογίας με πρωταγωνιστή το Ζαϊρί. Τα σενάρια εμπλέκουν τον Μαροκινό ως υποψήφιο στόχο της Λιόν, της Παρί Σεν Ζερμέν, του Ολυμπιακού (πακέτο μάλιστα με τον προπονητή του, Γκι Λακόμπ), της Μαρσέϊγ και διαφόρων άλλων ομάδων εντός και εκτός Γαλλίας. Θα παραμείνει τελικά στη Σοσό, της οποίας ο νέος προπονητής, Ντομενίκ Μπιζοτά, δεν δείχνει καθόλου διάθεση να χειριστεί τον δύσκολο σε συμπεριφορά Ζαϊρί. Ο Μαροκινός προτίμησε να φύγει "εδώ και τώρα" εφόσον δεν έπαιζε αντί να περιμένει το καλοκαίρι και έκανε μια πολύ κακή για την καριέρα του κίνηση, αφού προτίμησε τα 800.000 δολάρια το χρόνο που του πρόσφερε η Αλ-Ιτιχάντ απ'τη Σαουδική Αραβία και απέρριψε την μεταγραφή του σε άλλη Γαλλική ή Ευρωπαϊκή ομάδα. Παραχωρήθηκε δανεικός στους Σαουδάραβες τον Ιανουάριο του 2006 όπου παρά τις 24 συμμετοχές του και τα 8 γκολ που πέτυχε για λογαριασμό της Αλ-Ιτιχάντ, δεν δέχτηκε με τίποτα την πρόταση των Αράβων για κανονική μεταγραφή. Επέστρεψε στην Σοσό η οποία όμως τον θεωρούσε "καμμένο χαρτί" και τον αποδέσμευσε. Στην Γαλλική ομάδα έμεινε 5,5 χρόνια και είχε κοντά στις 120 συμμετοχές και 15 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.
Στο μεταγραφικό παζάρι του καλοκαιριού διαπίστωσε οτι δεν ήταν πλέον στο επίκεντρο της προσοχής, τουλάχιστον στη Γαλλία, πλέον. Ο ατζέντης του του βρήκε πρόταση απ'την Πορτογαλία και συγκεκριμένα απ'τη Μποαβίστα, στην οποία εν τέλει εντάχθηκε. Η σεζόν ήταν απογοητευτική τόσο για τον Ζαϊρί που περίμενε περισσότερο χρόνο συμμετοχής, όσο και για την Μποαβίστα που είδε τον Μαροκινό να απογοητεύει (6 συμ. / 0 γκολ). Τον Ιανουάριο επέστρεψε στη Γαλλία και εντάχθηκε στο δυναμικό της Ναντ με καταστροφικά για τον ίδιο αποτελέσματα (4 συμ. / 0 γκολ) και αποδεσμεύτηκε το καλοκαίρι του 2007. Το Σεπτέμβρη του 2007 ο άλλοτε περιζήτητος στη Γαλλία Μαροκινός χαφ αποδέχθηκε την πρόταση του νεοφώτιστου στην Superleague Αστέρα Τρίπολης και ήρθε στην Ελλάδα. Στα δύο του χρόνια με τη φανέλα του Αστέρα πραγματοποίησε κάποιες πολύ καλές εμφανίσεις με αποκορύφωμα τις εμφανίσεις του σε πρωτάθλημα και κύπελλο με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Ο Αστέρας μπορεί να κατόρθωσε σε 4 παιχνίδια να "σώσει" μόνο μια ισοπαλία (2-2 στην Τρίπολη για το κύπελλο) αλλά οι εμφανίσεις του Μαροκινού άρεσαν στον Σωκράτη Κόκκαλη. Έτσι, παρά τις εκθέσεις του "αρχι-σκάουτ" Ανδρέα Νινιάδη και του προπονητή Ερνέστο Βαλβέρδε οτι ο Μαροκινός δεν κάνει για τον Ολυμπιακό, ο Σωκράτης Κόκκαλης τα βρήκε με τον Ζαϊρί και τον Μάϊο του 2009 τον έφερε, με καθυστέρηση μια τετραετία στο λιμάνι.
Είναι 3ο φορές διεθνής με την Εθνική ομάδα του Μαρόκο και έχει πετύχει 10 γκολ. Την πρώτη του διεθνή συμμετοχή την έκανε το 2000 και ήταν "σημείο αναφοράς" στο Κόπα Άφρικα του 2004, όπου κάνοντας μερικές υψηλού επιπέδου εμφανίσεις οδήγησε το Μαρόκο στον τελικό όπου όμως ηττήθηκαν απ'την Τυνησία.
Το μεγάλο ερώτημα είναι "πως ο Ζαϊρί που απορρίφθηκε στα 23 του ως λίγος για τον Ολυμπιακό, τότε που ήταν στα ντουζένια του, έρχεται ως πρωτοκλασάτη λύση στα 27 του, με την καριέρα του να'χει πάρει την κάτω βόλτα". Ο ίδιος απαντάει πως "ο Ολυμπιακός είναι όνειρο ζωής και σε μια μεγάλη ομάδα θα μπορέσει να παίξει πραγματικά τη μπάλα που ξέρει". Ο χρόνος θα δείξει ποιός έχει δίκιο...
